Ensari, insanlar çocuklarını getirsinler meslek öğretelim.

Ensari, Gaziantep ve Kayseri de ayakkabı siteleri var ama maalesef ki Şanlıurfa da yok, bu meslek ölmesin çocuklar yanımıza gelsin onları yetiştirelim ve devlet de buna destek versin.

Ben isterim ki insanlar çocuklarını getirsinler meslek öğretelim, mesleklerin çoğu ölüyor terzicilik, kalaycılık ve buna benzer çoğu meslek artık kalmıyor. Dün bir kadın yalın ayak elinde ayakkabıları ile yanıma geldi dedi ki ayakkabı tamircisi aradım bulamadım, yetkililerden isteğim bu konunun üzerine düşsünler çünkü bu mesleklere yazık, benim çocuklarım okudular onlar da bu mesleği yapmıyorlar.

Biz Şanlıurfalılar olarak çok tembeliz. Kayseri, Gaziantep ve mersin gibi şehirler de üretim ve çalışkanlık var ama bizim burada çiftçilerimiz tembel, bir kilo biber olmuş 15 lira, ne salatalık ne de biber yetiştirebiliyoruz adımız bibere çıkmış ama şimdi biberi Gaziantep yetiştiriyor.

Ben buna çok karşıyım şuan ben Urfalıyım ve Urfa ağzı ile konuşuyorum, neden dilimiz kaybolsun? Çocuklarıma da söyledim dedim ki dışarıda okuyorsunuz ama dilinizi kaybetmeyin, dışarıdan gelenler pencereye ‘taka’ dediğimiz için şaşırıyorlar ben de diyorum ki biz eskiden ‘taka’ derdik pencereye, biz domatese ‘Frenk’ patlıcana ‘balcan’ deriz bu şivedir ve Şanlıurfa’nın şivesi sevilen bir şivedir

SİZİ TANIYABİLİR MİYİZ?

Adım Ahmet Ensari 67 yıldır bu mesleği yapıyorum yaşım 75.

ESNAFLAR ÇIRAK BULAMIYORLAR BU YÜZDEN MESLEĞİ DEVAM ETTİRECEK NESİL YETİŞMİYOR. BU KONUDA NELER SÖYLEYECEKSİNİZ?

Şanlıurfa da kimse çocuğunu mesleğe göndermiyor ve hep okul okusunlar diyorlar, şimdi mesleğimde bu işi yapan toplamda 5 kişi var, son zamanlarda mesleğimiz popüler oldu onun öncesin de ölmüştü. Şuan kunduraların fiyatı yüksek, spor ayakkabılar da yüksek olmuş ama ben burada ayakkabı dikimine cüzi bir rakam  alıyorum mesleğimiz çok güzel. Ben isterim ki insanlar çocuklarını getirsinler meslek öğretelim, mesleklerin çoğu ölüyor terzicilik, kalaycılık ve buna benzer çoğu meslek artık kalmıyor. Dün bir kadın yalın ayak elinde ayakkabıları ile yanıma geldi dedi ki ayakkabı tamircisi aradım bulamadım, yetkililerden isteğim bu konunun üzerine düşsünler çünkü bu mesleklere yazık, benim çocuklarım okudular onlar da bu mesleği yapmıyorlar. Belediyeden bizlere bir site yapmalarını istedik ama yapmadılar ve fabrikalar açıldı ayakkabıcılık öldü, eskiden Şanlıurfa da biz ayakkabıları Türkiye’nin her yerine gönderirdik ben kendi elimle götürürdüm. Gaziantep ve Kayseri de ayakkabı siteleri var ama maalesef ki Şanlıurfa da yok, bu meslek ölmesin çocuklar yanımıza gelsin onları yetiştirelim ve devlet de buna destek versin.

 ŞANLIURFA GAP MERKEZİ OLMASINA RAĞMEN SEBZE VE MEYVELER İL DIŞINDAN GELİYOR. SİZ BU KONU HAKKINDA NELER SÖYLEYECEKSİNİZ?

Biz Şanlıurfalılar olarak çok tembeliz. Kayseri, Gaziantep ve mersin gibi şehirler de üretim ve çalışkanlık var ama bizim burada çiftçilerimiz tembel, bir kilo biber olmuş 15 lira, ne salatalık ne de biber yetiştirebiliyoruz adımız bibere çıkmış ama şimdi biberi Gaziantep yetiştiriyor. Burada arazi çok ama Şanlıurfa halkı tembel, çocuklarını doğru dürüst bir mesleğe koymuyorlar okula gönderiyorlar sonra çocuk atanamayıp bunalıma giriyor, ama ben bu mesleğimle 5 tane çocuk okuttum ve çocuklarım şimdi en güzel yerdeler, şimdi bakıldığı zaman doğru dürüst çiftçiliği de yapan yok.

ŞANLIURFA ÖRF, ADETLERİNİ VE DİLİNİ KAYBEDİYOR. HER YERDE YABANCI KELİMELER MEVCUT VE ÇOCUKLARA DAHİ YABANCI İSİMLER VERİLİYOR. SİZ BU KONU HAKKINDA NELER SÖYLEYECEKSİNİZ?

Ben buna çok karşıyım şuan ben Urfalıyım ve Urfa ağzı ile konuşuyorum, neden dilimiz kaybolsun? Çocuklarıma da söyledim dedim ki dışarıda okuyorsunuz ama dilinizi kaybetmeyin, dışarıdan gelenler pencereye ‘taka’ dediğimiz için şaşırıyorlar ben de diyorum ki biz eskiden ‘taka’ derdik pencereye, biz domatese ‘Frenk’ patlıcana ‘balcan’ deriz bu şivedir ve Şanlıurfa’nın şivesi sevilen bir şivedir, bir Şanlıurfalı ve esnaf olarak buna üzülüyorum.