Onlar yürümeyi tercih ettiler, henüz sıcakken çaylar.
kulağımda aynı sıcaklıkta ve lezzette
dumanı tüten bir muhabbet eşiliğinde
yürüdüm...yürüdüm bende onlarla
betonarme binalar arasından yürüyüp geçerken
sonra bir an düşündüm ne kaldı bende geçmişten?
Yürüyüşlerimiz geldi aklıma bir çınarın gölgesinde
fikrim idamlık bir mahkumdu artık, soğuktu düşler
vazgeçtim... duraksadım...kaldırımlarda eksikti gülüşler
yoktun ne bugün ne de dün, henüz içilmedi o çaylar
yoksun, düşüncelere gebe yürümeler ve idamlık bütün düşler
yitik kelimeler bütünlüyor sensiz adımlarımı, boğuluyorum
vazgeçiyorum...duraksıyorum...eksik kalıyor hep bir yanım
