Kara gözlerine bakinca gönlüm ferahliyor Urfam. Tarifi imkansiz hallere gark oluyorum sen aklima dusunce. Ben omrumce boyle saf, boyle tertemiz bir sevda gormedim. Hani sair demis ya “Ne Diyarbakir anladi beni ne de sen!” diye, o iste bende oyle degil. Sen beni anliyorsun. Ustelik gozlerime degil, yuregime bakar bakmaz anliyorsun icimden gecenleri. Anliyorsun sana olan sevdami. Surmeli gozlerine hayran oldugum gonlumun en guzel gulusu. Seni icime dusurdugu icin Rabb’ime ne kadar hamd etsem azdir…
Satir satir okuyorum seni. Her satirda farkli bir guzelligin, bambaska bir ozelligin cikiyor karsima. Merhametlisin evvela. Insani insane diye sevmektesin. Kim olursa olsun, sana geleni bagrina basan babacan bir yonun var. Surmeli gozlerinin ici guluyor her daim. Sana bakan baktigina pisman olmuyor. Aksine, gonlu ferahladigi icin donup bir kez daha bakiyor. Gulmeyi sevdigin gibi, huznu de seviyorsun. El ayak cekilip de gece bastirdi mi, huzunle sarmaliyorsun sana yaslananlari. Daha sayamayacagim bir cok guzel yonun var. Ne satirlarim yeter gonlumdekileri dokmeye, ne omur… Lakin sende en cok sevdigim yon nedir biliyor musun, samimiyetin Urfam. Yapmacik guluslere, riyakar bakislara yer yok senin kitabinda. Nasilsan oylesin. Ve boyle ne kadar da guzelsin. Seni sevmeye doyamiyorum. Ozleminden tutusuyor yuregim. Sulari cekilmis bir nehir gibiyim adeta. Cagil cagil akmak istiyor yuregim. Lakin senden uzaktayim, sana hasretim. Bu bekleyis tuketiyor beni. Kalbimi acip icine bakma imkanin olsaydi seni ne kadar sevdigimi gorurdun demeyecegim. Zira sen gonlume bakanda bunu anliyorsun zaten. Alnimin yazisi, yuregimin en saf umudu, basimin taci, surmeli gozlerine hayran oldugum Yarim, biricigim; boyle giderse korkarim sana kavusmadan bir gun hasretinden olecegim.
Goynumde tek bir taht vardir, adi Sen,
Zihnimde tek bir Yar vardir, adi sen,
Gozlerimde tek bir suret vardir, adi Sen,
Hee, dogri deyisen,
Biliysen sana nasil tutildigim,
Güneşim, ayim, Yaradan’ina gurban oldigim,
Seni icime düşüren Rabb’ime binler sukr olsin,
Eyi ki benimsen, eyi ki bendesen,
Urfam canimdan ozge cansan biye, bilesen!